હોય ભલે ઘનઘોર અંધારું આસપાસમાં
દોસ્ત ! આતમનું અજવાળું જોઈએ
રહો પાસ યા દૂર શું ફરક પડે ?
પ્રીતિ હોય ભારોભાર એવી
બસ, લાગણીનો અહેસાસ જોઈએ ...!
ક્યાં મળ્યાં હતાં એવું શું કામ પૂછો છો ?
ને રૂઝાયેલા ઘા હવે શું કામ ખોલો છો ?
ભૂતકાળ બધો હવે ભૂલી જાવ
ઠંડી શી હવાનો અહેસાસ જોઈએ
બસ, બાગબાન એવો તરોતાજા જોઈએ.
શાને પરવા કરો છો કાલની ...હં ...?
આજે મળ્યાનો અહેસાસ તો થવા દો.
નથી થઈ બે ચાર વાતો હજી હાશ તો થવા દો
સાચવીને ઊતરજો જરા પકડી હાથ એકમેકનો
બસ, દિલ આપી શકો અવરને એવો નિજાનંદ જોઈએ !
જાવ કોઈ ફરિયાદ હવે કરવી નથી
તમે ક્યાં છો પારકા રાવ હવે નથી કરવી !
મળ્યા જિંદગી મઝધારે ને હાથ ઝાલી લીધો
પ્રેમ કોને કહેવાય એ પણ કોણ જાણે ભલા !
બસ, પોતીકાપણાનો જરીક ભાવ જોઈએ !
No comments:
Post a Comment